4. فراموش نمیشود فقط دیگر مهم نمیشود

درست اون لحظه که به طرز غریبی به افراد اعتماد میکنی، به عوضی ترین شکل ممکن خودشون تبدیل میشن و همه ی چیزی که تو ذهنت بوده خراب میشه

این ُ تو زندگیت هیچوقت فراموش نکن 👌

3. برنامه ، نظم ، هدف

اینقد ذهنم پر از کار و برنامه ریزیه نمیدونم کدوم اوله کدوم آخر ! منتظرم بگذره اصن ببینم کدوم به نتیجه میرسه 😂

این لحظه های نزدیک به افطار منو می بره به ۱۲ سال پیش. اون روزایی که یک ساعت مونده به افطار پسرهمسایه میومد دنبالم زنگ خونه رو میزد و با دوچرخه هامون میزدیم به کوچه پس کوچه های اطراف خونه تا این لحظه های آخر زودتر بگذره ! بعدشم چنددقیقه مونده به وقت اذان بدو بدو وضو میگرفتیم و به سمت مسجد ! بعضی روزام باید میرفتیم و چیزای سفره افطار رو میگرفتیم ! تو صف نونوایی، بقالی، سبزی فروشی ... چقد برنامه ریزی های دقیقی داشتیم . سرخوش بودیم . باهم خوش بودیم . روزه هامون بیشتر از امروزمون بوی مهمونی ِ خدا رو داشت ... حس خوبی بود. این روزا که بزرگ شدیم، درگیر کارای خودمونیم و حس میکنیم چقد مشکلات رو سرمون آوار شده 😐

✔ زندگی تا بوده همین بوده . خودمون باید خوشی بسازیم و ازش لذت ببریم

✔ پسر همسایه که از قضا فامیل هم بود، از من کوچیک تره ولی الآن قدش به فضا رفته و دیگه رومون نمیشه حتی به همدیگه نگا کنیم 😂😂

2. این مثنوی حدیث پریشانی من است

کم کم باید بگم نُهُمین ساله که می نویسم. تعداد وب از دستم در رفته اما مهم حسیه که همیشه بوده، ازش مراقبت کردم و الآن داره زندگی رو بهتر نشونم میده .

من اینجام، خلوت ترین گوشه ی دنیا، مثل همیشه از روزمرگی هام می نویسم و جلو میرم. چندجا رو باید همزمان باهم اداره کنم و بیشتر از همیشه آسودگی خاطر دارم. امروز دوم رمضان بود و حال خوبی داشتم. خیلی وقته که حال خوبی دارم. عاطفه رو به دریچه ها و تجربه های جدیده. موفقیت های تازه ای پیش رومه. خواستم اولین پست با انگیزه و خبرای خوبی که تو راهه ثبت بشه 😊

1. کم کم عادت میکنی به هیچی عادت نکنی

روزی روزگاری ؛  من  :)